خدایا خسته شدم از زمین و آدمهایش...

از این کره خاکی ناپایدار از دنیایی که در ان یکرنگی چشم را میزند و

حق با انهاییست که هفت رنگ رنگین کمان را با هزار تن متفاوت دارند

از همه ادمها زده شده ام که تنها هنرشان شکستن دل دیگریست دنیا در کویر کوه

بیابان و خیابان فرقی ندارد غیر قابل تحمل است.

امروز فریاد حقیقتی را سر می دهم که ادمهایت از ان فرار میکنند

دنیایمان شهر بازی شده که برای تفریح درش یکدیگر را میشکنند.کسی میشکند که ساده تر از بقیه است...

خدایا  در این دنیای نا پایدار برای جایزه و تشویق شکستن هر دل  یک دل دیگر جایزه میدهند.

وهمه فکر میکنند عاشق اند