. تو زندگی هرکسی هستن ادمایی که هرچقدرهم از ادم انتقاد کنن ازشون ناراحت و دل زده نمیشیم...
مثلا: *چرا همش دوربینت اماده است برای عکس گرفتن
*این زندگی چیش خنده داره؟؟چرا وقتی حالت خوش نیس هم میخندی؟؟؟
بعدخودش یه خاطراتی رو بازگوکرد که این خنده چه بلاهایی به سرم اورد جالب اینجابود از یاداوریش میخندیدیم ...
یه کار دیگه ای هم که میکنم اینکه از هرکسی و هرجایی یه یادگاری نگه میدارم حالا یوقتا به کسایی که کنارم بودن میگم اون خاطره چیه و از کجاست یوقتایی هم نمیگم ولی هم توی دفترم مینویسمشون هم تا جایی که بشه نگه داری میکنم ازشون یوقتایی هم میبینی یهو هدیه شون میدم به همونایی که باهام بودن کنارم بودن..
میدونی خیلی خوبه که خاطره ساختن بلدباشی نه برای اینکه یروزی هدیه بدیش ها نه،مثلا هممون یه دوران هایی داریم که دلمون میخواد زودتر بگذرن تا ببینیم بعدش چی میشه یا اینکه لحظات سختی و ناراحتیمون دوست داریم زودبگذرن تا راحت بشیم.بعضیامون بلد نیستیم در لحظه شادباشیم انگاردلمون میخوادسختیاوناراحتیا هیچوقت یادمون نره برای همین یوقتا هرچی زمان میگذره و یهو یه عکسی چیزی از قبلاهامون میبینیم میگیم هعییی یادش بخیرچقدرخوب بودیااگه یاداورلحظات خوشی نباشه خداروبرای گذشتنش شکر میکنیم...
میخوام بگم هیچ چیز ارزش اینونداره که با#اخم و#غم و#گریه صورتمونو قلبمونو زندگیمونو تاریک کنیم بخاطرش.. حالا الان یه سریامینویسن یا پیش خودشون میگن توکه خودت گلوله ی غم و ناراحتی ای اینونگو ولی جواب دارم:منم اگه یروزی فازم غم بوده وحالا دارم اینومیگم یهوخوشی زیردلم نزده تنها دلیلش اینکه راهشوپیداکردم راهش برای خودم برای همین حوریه ای که همه اون #حوریه_نویس هارو نوشته و باورشون داشته و شایدم داره میخوام بگم قبول کن که خنده ی رو لبت قشنگترین حالت صورتت رو ایجاد میکنه زیبایی بدون عمل و هزینه است قبول کن یروزی میادکه یا حسرت این روزاتو میخوری یابه حرکات وافکار الانت میخندی بعد بگرد دنبال راهی که ارومت میکنه_خندونت میکنه .. اگه#یادبگیریم یسری ها لیاقت مونو ندارن یا اگه باورکنیم و ماکم نیاریم#مشکلات بالاخره یجایی کم میارن و تموم میشن کلی حالمون خوب میشه #بخند #متفاوت #حوریه_نویس#حوریه_متفاوت_نوشت
[ یادداشت ثابت - شنبه 96/3/21 ] [ 10:49 صبح ] [ حوریه@ ]
سلام به همه هم وبلاگی های گرامی امروز بعد از مدتی دلم خواست بیام اینجا و فقط برای شما بنویسم که چقدر دلم برای قبلا ها تنگ شده..
میگفتن فضای مجازی مخربه ولی فکر نمیکردم ایییینقدر زود بتونه اعتیاد منو نسبت به نوشتن و گشتن تو پارسی و خوندن مطالب قشنگتون به جایی برسونه که چندین ماه دور باشم از فضای خوب اینجا...
شاید باورتون نشه ولی وقتی دیدم بازدید وبلاگم چه بلایی سرش اومده کلی یاد اون روزهایی افتادم که با اقای برادر مسابقه داشتیم برای وب نویسی و همدیگه رو تشویق میکردیم بره و متنمون و بخونه...
نمیدونم چقدر تونستیم از این به ظاهر بزرگ شدنه تو زندگیامون استفاده کنیم...خبر ندارم شماها به کجاها رسیدید..
فقط میدونم اونقدر ازتون دور بودم که واقعا دلم براتون تنگ بشه
خیلیا بهم لطف داشتن و حتی وقتی نبودم جویای احوالاتم بودن
باید اینجا اعلام کنم از دختر احساساتی یکی دوسال پیش یه ته مونده هایی هنوز تو وجودم هست ولی دیگه بعد از نوشتن هرمتنی براتون گلوم رو بغض پر نمیکنه و چشمام بارونی نمیشه...
میدونین این فاصله انگار لازم بود که از خودی که دایم گلایه میکرد از همه شرایطش یکمی فاصله بگیرم
از طرفی به بعضی دوستان هم بیشتر نزدیک شدم تو تلگرام همدیگه رو پیداکردیم و کلی خوبیم باهم...
اگه بخوام همه حرفامو بنویسم براتون واقعا خسته میشید??
بالاخره کم از هم دور نبودیم,یروزگاری بخاطر یه سریا از اینجا رفتم اما امروز اون یه سریا چندان اهمیتی ندارن برام از چندنفری هم واقعا باید تشکر کنم
البته من حوریه نویسی رو کنار نذاشتم این چندوقت کمابیش مشغول بودم تو اینستا:khanoom_ech
و توی تلگرام: @horiyehsadat
[ یادداشت ثابت - دوشنبه 96/3/16 ] [ 10:16 عصر ] [ حوریه@ ]
حوض بی ماهی، حیاط برگریزان، چای بد طعم
باز با گلپونه ها « من مانده ام تنهای تنها »…!
[ یادداشت ثابت - سه شنبه 94/7/1 ] [ 12:31 صبح ] [ حوریه@ ]
کوچ کردم که دلم را به کسی نسپارم
حس خوبیست که من این همه بی آزارم
عشق احساس قشنگیست ولی من شخصا
دیدگاهی متفاوت به دو عاشق دارم
خوش ندارم به کسی قولی و قلبی بدهم
که به یک حادثه روزی دل از او بردارم
این دلیلی ست که در این سفر تنهایی
از مسیری که به عشقی برسد بی زارم
[ یادداشت ثابت - یکشنبه 94/5/12 ] [ 10:42 صبح ] [ حوریه@ ]
وزهای رفته ی سال را ورق میزنم
چه خاطراتی که زنده نمیشوند
چه روزها که دلم میخواست تا ابد تمام نشوند
و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد
چه فکرها که آرامم کرد و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود
چه لبخندهاکه بی اختیار بر لبانم نقش بست و چه اشک ها که بی اراده از چشمانم سرازیر شد
چه آدم ها که دلم را گرم کردند و چه آدم ها که دلم را شکستند
چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم و شد و چه چیزها که فکرم را پر کرد و نشد
چه آدم ها که شناختم و چه آدم ها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان
و چه
و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر میشود
کاش ارمغان روزهایی که گذشت آرامشی باشد از جنس خدا
آرامشی که هیچگاه تمام نشود
[ یادداشت ثابت - جمعه 94/2/12 ] [ 1:30 صبح ] [ حوریه@ ]
دقیق نگاه کن ...
ببین از من چه ساخته ای ...
وقتی نیستی ...
ابربهار مقابلم لنگ می اندازد...
حوریه
[ یادداشت ثابت - جمعه 93/10/20 ] [ 12:16 صبح ] [ حوریه@ ]
خدایا همچون کودکی که بیرون رفتن از آغوش مادر برای سخت و ترسناک است شناخت انسان هایت برایم هولناک است .
پیش از این از اشنایی با ادم ها واهمه نداشتم اما حالا از شناختشان میترسم
انقدر میترسم که مهر سکوت برلب زده ام ولبخند میزنم تا مجبور به هم صحبتی با ایشان نشوم
خدایا هم صحبت این روزها و شبهایم فقط تویی
چه خوب که تو را دارم.
الحمدالله
[ یادداشت ثابت - جمعه 93/2/20 ] [ 9:11 عصر ] [ حوریه@ ]
قبول کن رفیق ...
گاهی باید شکست...
اشک هایت را پاک کن
گاهی باید بازی را باخت
اما بدان وباورکن
بازهم میشود زندگی را ساخت
[ یادداشت ثابت - شنبه 93/2/14 ] [ 9:35 صبح ] [ حوریه@ ]
چطور میتوان فراموش کرد خدایی را که هر روز صبح با شعاع گرمی از خورشیدش مرا بیدار میکند از خوابم؟
خدای من بعضی آدمهایت غیر قابل لمس هستند اما یک جمله از حرف هایشان شعله ای جدید از امید در دلم روشن میکند.
قدرشان را میدانم و حفظشان میکنم در ذهنم چون روزنه ای که از تو دارند هنوز درخشان است...
[ یادداشت ثابت - جمعه 92/11/19 ] [ 6:38 عصر ] [ حوریه@ ]
کاش میشد در دل سنگ زمین یک چاه کند
کاش میشد بی مهابا عشق را فریاد کرد
اینجا روی زمین کسی مهلت ابراز عشق به من نداد....
شاید روزی پشت دریاها جایی برای جسم بی جان من باشد.
[ یادداشت ثابت - شنبه 92/10/8 ] [ 2:39 عصر ] [ حوریه@ ]
